Band 2
Seite 367
Zeile 29 |  2639 Postquam a paradisi gaudiis expulsum est genus humanum, in istam peregrinationem vitae praesentis veniens... quomodo oportet videre praesentiam sponsi sui, quomodo desideret, edicat (Prohemium).
— Osculetur me— Angelos ad eam Dominus, patriarchas ad illam et prophetas miserat, spiritualia dona deferentes. Sed ipsa munera non per servos sponsi.
— Osculetur me— Suspirans enim sancta ecclesia pro adventu mediatoris.
— Quia meliora (1, 1)— Vinum fuit scientia legis.
Expl: Equitatui meo assimilavi te, id est electis meis similem te attendi (Cant. 1, 1-8).
— Pulchrae sunt (1, 9)— Turtur postquam parem suum perdiderit semel.
— Ego flos (2, 1)— Bene florem Christus se nominat, qui dum spinas peccatorum exterminat.
— In lectulo meo (3, 1)— Lectulum sibi sancta anima per noctes facit.
— Veniat dilectus (5, 1)— In hortum dilectus venit et fructum comedit, quando Christus mentes visitat.
— Quis mihi (8, 1)— In veteri lege posita Christum expectabat.
Expl: et resurgenti in immortalitatem nosmetipsos et spiritum et corpus debemus. Qui vivit etc.
Postquam a paradisi gaudiis expulsum est genus humanum, in istam peregrinationem vitae praesentis veniens ... quomodo optet videre praesentiam sponsi sui, quomodo desideret, edicat (Prohemium; cf. Ricardus de s. Victore, nr. 7330).
— Osculetur me— Angelos ad eam Dominus, patriarchas ad illam et prophetas miserat, spiritualia dona deferentes; sed ipsa munera non per servos sponsi.
— Osculetur me— Suspirans enim sancta ecclesia pro adventu mediatoris Dei et hominum, pro adventu redemptoris sui, ad Patrem orationem facit, ut Filium dirigat.
— Quia meliora (Cant. 1,1)— Vinum fuit scientia legis, scientia prophetarum.
— Quia meliora (Cant. 1,1)— Ubera Dei sunt, sicut prius diximus, humillimae incarnationis eius condescensio.
— Equitatui meo (Cant. 1,8)— Omnes qui luxuriae, qui avaritiae, qui invidiae ... electis meis similem te attendi [Hucusque Gregorius].
— Pulchrae sunt genae (Cant. 1,8)— Turtur postquam parem suum perdiderit.
— Ego flos (Cant. 2,1)— Bene florem Christus se nominat, qui dum spinas peccatorum exterminat, mentem sponsae et pulchritudine suae iustitiae exornat.
— In lectulo meo (Cant. 3,1)— Lectulum sibi sancta anima per noctes facit.
— Quam pulchra (Cant. 4,1)— Quia haec superius exposuimus, nunc eadem repetere propter brevitatem servandam devitamus.
— Veniat dilectus (Cant. 5,1)— In hortum dilectus venit et fructum comedit.
— Dilectus meus descendit (Cant. 6,1)— Dilectus in hortum suum ad areolam aromatum descendit.
— Quid videbis (Cant. 7,1)— Castra quippe militantium sunt. Castra ergo in Sunamite videbuntur.
— Quis mihi det (Cant. 8,1)— In veteri lege posita Christum expectabat, et in secreto Patris manentem.
Expl: humilitatem nostram ineffabili dignatione suscepit. Cui immensas gratias quoadusque vivimus reddamus, cui pro nobis tradito in mortem et resurgenti in immortalitatem nosmet ipsos, et spiritum et corpus, debemus. Qui vivit et regnat etc.
Gregorius Magnus, Cant. 1, 1-8 et Robertus de St. Vigor (de Tumbalene) Cant. 1,9-8,14; PL 79, 471-548; Cant. 1, 1-8 ed. G. Heine, Bibliotheca Anecdotorum I (1843) 167-186.Cant. Cant. Cant. 1, 1-8 B. Capelle, Les homélies de St. Gregoire sur le Cantique. Rev. Bénéd. 41 (1929) 204-217.Les homélies de St. Gregoire sur le Cantique. Angers 282 (273) X (St. Aubin) f. 1-10. Barcelona, Archivo de la Corona de Aragón, Ripoll 52. Berlin, Staatsbibl. Theol. Fol. 351 (Rose 377) f. 157-176; Theol. Q 51 (Rose 338) f. 97-138. Breslau, Univ. 123 (I F 117) f. 37-65. Brüssel, Bibl. Royale 2761; 3003; 4890; 15127. Chaumont 7 (XII) f. 1-32. Cheltenham, Phillipps 2178. Firenze, Laurenziana XVII 32 f. 1-22; Conv. Soppr. 270 f. 59-70; Aedil. 8 f. 225228 (Fragm.). Innsbruck, Univ. 257 (XII; Stams) f. 92-138. Kiel, Univ. KB Q 70 B. Kopenhagen, Königl. Bibliothek, Gaml. Kgl. Saml. 1321 (XII; s. Johannis evangelistae in Cismaria) f. 43-92: Anon. Cant. Cant. Leipzig, Univ. 314 f. 3-30; 315 f. 1-15. Lilienfeld, Cistercienser 106 (anno 1456) f. 118-148. Linz, Studienbibl. 36 (XII; Baumgartenberg) f. 91-131. London, Brit. Museum, Harley 3055 (Arenstein); Add. 15218. Magdeburg, Domgymnasium 170 f. 141-200. Maihingen II Lat. 1 Oct. 32 f. 139-214. clm. 2551 f. 84-120. Nürnberg II. 25 f. 156-169. Padova, Capitolare D 44. Paris, nat. lat. 569 f. 1-130: Anon. Cant. 1,2 - 3,5; 2384 f. 147-152; 15612 f. 121. Prag, Univ. 655 (IV D 1) f. 104-137; Lobkowitz 527 (Weissenau). Reims 110 (IX; St. Thierry) f. 1-45: Gregorius, Cant. 1, 1-8; Cant. 1, 1-8;118 (IX; Chapitre) f. 90-103; 136 (XII; St. Thierry) f. 1-40. Rouen 665 f. 1-23. St. Florian 32 (XII) f. 228-243; 80 (XIV) f. 64-79. Schlägl 4 (161) f. 84-98. Stockholm, Königl. Bibliothek A 155 (script. 1331; comparatus sub domino Hermanno abbate) f. 115-162: Expositio super Cant. ex cedis beati Gregorii papae. Trier, Stadtbibl. 181 (Eberhardsklausen) f. 1-28; 182 (St. Marien) f. 2-42, script. 1459; 191 ( script. 1459Trier, Jesuiten) f. 1-39. Troyes 1869 (XII; Clairvaux); Verdun 2. Uppsala C 200 (XV; Vadstena E V 9) f. 53: Anon. Cant. fragm. Cant. fragm. Wien, Nat. 905 (XIV) f. 106-130. Wolfenbüttel 3043 (Aug. Q. 14.?T 5) f. 322-353. Zwettl 308 (XII) f. 1-91: Gregorius, Cant. (Expl.: lectus iste est gratia, quae innitentes sibi inquassatos servat motus corporis). | |
