Band 3
Seite 295
Zeile 17 |  4350 Sicut referunt, Matthaeum conscribere evangelium causa compulit talis. Cum facta fuisset in Palaestina persecutio gravis, ut periclitarentur dispergi omnes... ut magnificemus Dominum propter eum voce prophetica, dicentes: Haec commutatio dexterae excelsi (Ps. 76, 11).
I Liber generationis— Liber est quasi apotheca gratiarum. Sicut enim in apotheca divitis alicuius omnis homo quod desiderat, invenit.
II Cum natus esset (2, 1)— Cum fugeret Jacob ante fratrem suum Esau, et venisset ad vesperum, vidit somnium tale.
III In diebus illis venit Johannes (3, 1)— Sol appropians ad processum, antequam appareat, mittit radios suos.
IX Videns autem Jesus (5, 1)— Omnis artifex secundum professionem suam, opportunitatem operis videns, gaudet.
X Vos estis sal terrae (5, 13)— Quasi interrogantibus apostolis, ad quos sit omnia ista locutus.
XIV Pater noster (6, 9)— Patrem se magis quam Dominum voluit dici, ut nobis magnam fiduciam daret ad petendum, et spem largam ad impetrandum.
XXI Et descendente (8, 1)— Vide, quia super montem discipuli tantum dicuntur ascendisse ad Jesum.
XXII Post haec autem cum venisset in Capernaum, accessit ad eum centurio (8, 5)— Postquam Dominus populum docuit super montem, et leprosum mundavit sub monte... in nullo tantam inveni fidem in Israel, non, quia nec apostoli tantam fidem habuerunt.
XXIII In illo tempore, ascendente Jesu in naviculam (8, 23)— Navigante Domino cum discipulis, orta magna tempestas est, ita ut navem conciti maris insurgentes fluctus obruerent.
XXIV In illo tempore dixit Jesus discipulis suis: Ecce ego mitto vos sicut oves (10, 16)— Omne malum, quod accidit ex insperato, nimis est grave; quod autem expectatur.
XXXI Ecce exiit qui seminat (13, 4)— Sicut gaudet medicus, quando ad eum aegrotantium multitudo prosequitur, sicut laetatur rex, quando eum magni exercitus manus armata circumdat... sed hunc spiritualem, ad cognoscendum mysterium Christi, quod datur ad remunerationem iustitiae.
XXXII Et factum est, cum consummasset (19, 1)— Quantumcumque gratuitum et utile sit bonum ecclesiasticae pacis... praesens in fide. Prosequar quod dicit evangelista.
— Et factum est, cum consummasset (19, 1)— Quos istos? Quos superius est prolocutus. Quomodo de camino ignis mortiferi carnalium passionum super pectus apostolorum zeli scintilla ceciderat, et modica quidem iam tantum conflabatur.
XXXIV Simile est regnum caelorum homini patrifamilias (20, 1)—Homo paterfamilias Christus est, cui coeli et terra quasi una est domus.
LIV Cum autem venerit (25, 31)— Criminosas personas iudex auditurus in publico, tribunal suum collocat in excelso... ut sciant doctores, et quantum beatitudinis sibi acquirant, si diligentes fuerint circa verbum Dei, et quantum beatitudinis, si fuerint negligentes.
Sicut referunt Matthaeum conscribere evangelium causa compulit.
Ps. Johannes Chrysostomus, Opus imperfectum in Matth., hom. 1-54. Hom. 1-22 in Matth. c. 1,1-8,11; hom. 23 in Matth. 8,23-27; desunt homiliae in Matth. 8,28-10,15; hom. 24-31 in Matth. 10,16-13,13; desunt homiliae in Matth. 13,14-18,35; hom. 32-54 in Matth. 19,1-25,46; desunt homiliae in Matth. 26,1-28,20.Opus imperfectum in Matth., hom. 1-54. Opus saec. VII in Italia vel Illyria latine compositum ab eodem episcopo Ariano et Monophysita, qui et Origenis Matth. latine adaptavit; a saec. VIII Johanni Chrysostomo attributum; de authenticitate iam dubitavit Vincentius de Beauvais, Speculum historiale, lib. 16 cap. 42, 3.Matth. Speculum historiale, F. Kauffmann, Texte und Untersuchungen zur altgermanischen Religionsgeschichte 1 (1899) dicit auctorem esse Ulfilam episcopum Arianum; eiusdem etiam esse Ps. Origenis Job ( Job Troyes 890) suspicatur Bratke, Zeitschr. f. KG 21 (1901) 452. Ed. Köln, Johannes Koelhoff de Lubeck, 1487 (Hain 5035) 1-130 (XXI: Et descendente (8, 1) -- Vide, quia super montem tantum discipuli dicuntur ascendisse). Joh. Chrys. Opera, Venezia 1503. Opera, III, Basel, Frobenius, 1530, 473-752 (Primum nulla dubitatio est, hoc opus non esse Chrysostomi... nec Augustinus, nec Hieronymus. Bene vale.) (Erasmus lectori; index errorum, cf. PG 56, 601-604). Opera, II, Paris, Chevallon, 1536, 185-294. Opera, II, Basel, Hervagen, 1539, 477-756. Joh. Chrys. In Matthaeum commentarii, ab Arianorum faecibus purgati et recens sub minore forma editi, Antwerpen, Johannes Steelsius, 1542, 1-313 (Aurem illud divi Chrysostomi inscriptum hactenus opus imperfectum... absit adsentatio, mirabimur. Vale. Anno 1537 (Johannes Mahusius Aldernardensis O. Min. Obs. lectori; cf. PG 56, 603); -- Sicut referunt etc.). Joh. Chrys., Matth., Paris, Audoenus Parvus, 1553, 1-275 Matth., (Haud equidem ignorare quemquam arbitror... nihil quod ad rem pertineat, amisisse videamur. Vale. VI Kal. Julij 1553 (Dionysius VGR lectori); -- Abstinendum propositum praevaricatorem damnat f 8a... Uxorem morigeratam quaeres, 127 a (Elenchus rerum)). Opera, II, Paris, Carola Guillard, 1556, 629-994. Opera, II, Basel, Frobenius, 1557, 707-1136. Joh. Chrys. Matth., Heildelberg, Commelinus, 1602, 754-795.Matth., Fronto Ducaeus, Joh. Chrys. Opera, VIII, Frankfurt 1698, 1-150. B. de Montfaucon, VI, Paris 1724, 11X-228X. PG 56, 611-946. Arras 622 (561) (XII; St. Vaast) f. 27-101: Hom. 1-19. Einsiedeln 124 (X). Heiligenkreuz 173 (XIV) f. 1-208: Hom. 1-40. Karlsruhe, Landesbibl. Aug. 93 (IX). Köln 40 (VIII/IX; Kapitel). London, Brit. Museum, Royal 2 E 6 (XIII) f. 1-88. Milano, Ambrosiana, C 91 (X; Bobbio). Clm. 4208 (XV); 6282 (VIII/IX; Freising); 7945 (XIV); 8110 (X; Mainz); 9510 (XI) f. 1: Hom. 46; 10051 (XIII); 14380 (IX) f. 22: Matth. 23, 24; 17151 (XII): Matth. 22.(XI)(XIII)(IX)Matth. 23, 24(XII)Matth. 22. Napoli, Naz. VII AA 16 f. 1-111: Matth. c. 1-23. Paris. Univ. 170 (XIII; St. Victor) f. 31-192: Hom. 1-49. Pommersfelden 28 (scripsit Johannes de Wodokrt) f. 1-345 (Expl: maligni spiritus et verbi corrumpuntur). Prag, Univ. 135 (I C 43) f. 1-153 (Expl: alii autem per singulas provincias dispersi sunt, ut perirent); 1126 (VI E 11) f. 1-129 (Inc: Liber quasi apotheca gratiarum. Sicut in apotheca divitis alicuius). Roma, Vittorio Emmanuele, Sessor. 94 (X; Nonantula). Salzburg, Studienbibl. V. 1. F. 80 (XIV) f. 1-134 Stuttgart 205 (XI; Zwiefalten). Uppsala C 117 (XV) f. 1-115 (Sicut referunt etc; Liber generationis -- Liber quasi apotheca gratiarum etc; XXI: Et descendente (8, 1) -- Jesus descendit, quia super montem; discipuli tamen dicuntur ascendisse ad Jesum; omittuntur hom. 23-31; XXXII: Quantumcumque gratuitum etc; Des: putat impletum, qui in Actibus apostolorum leguntur (hom. 46, PG 56, 897)). Wien, Nat. 744 f. 1-120: Hom. 1-39 (= PG hom. 1-46; Des: qui in Actibus apostolorum leguntur, PG 56, 897); Nat. 1007 (IX; Salzburg). Wilhering IX. 21 (XV) f. 1-213. Th. Paas, Das Opus imperf. in Matth., Diss. Tübingen 1907. F. Kauffmann, Zur Textgeschichte des Opus imperf. in Matth. (Festschrift) Kiel 1909. J. Stiglmayr, Das Opus imperf. in Matth., Zeitsch. f. kath. Theol. 34 (1910) 1-38; 473-499. G. Morin, Quelques aperçus sur VOpus imperf. in Matth., Révue Bénéd. 37 (1925) 239-262. | |
